ترس کودکان و دلیل ترسشان چیست

اولین ترس‌های کودکان

کودکان نوپا دو ترس دارند: صداهای بلند و افتادن. مغز و عصب کودکان در دو سال اول به‌سرعت رشد می‌کند اما با سیستم عصبی نارس به دنیا می‌آیند. به همین دلیل نمی‌توانند چیزهایی مثل افتادن یا صدای بلند را درک و تحلیل کنند. درنتیجه زمانی که در آغوش شما هستند خوشحال‌اند اما به‌محض اینکه آن‌ها را روی زمین می‌گذارید گریه می‌کنند.

پس‌ازاینکه سیستم عصبی کودک رشد می‌کند بیشتر به اطرافش توجه کرده، ترس‌های جدیدی در وجودش ایجاد شده، و در 8 تا 10 ماهگی متوجه استقلال خود از دنیای اطرافش می‌شود. پیش از آن، اشیا از ذهن کودک فراموش می‌شوند اما حالا می‌داند که اشیا هنوز وجود دارند. بنابراین زمانی که پدر یا مادر از اتاق خارج می‌شوند کودک به این فکر می‌کند که کجا رفته‌اند و چه زمانی بازمی گردند.

ترس از جدایی

در این سن کودک از هر فردی جز والدین و مراقبان اش می‌ترسد و به گفته متخصصین نشانه‌ای خوبی است زیرا نشان می‌دهد که کودک آشنا و غریبه را از هم تشخیص می‌دهد. اگرچه این ترس علامت خوبی است اما می‌تواند برای والدین نگران‌کننده باشد. زیرا نه‌تنها با جدایی از والدین گریه می‌کند بلکه از پرستارش هم می‌ترسد. به همین دلیل کودکان در این سن اغلب به والدین خود چنگ می‌زنند.

از بین بردن ترس از جدایی

برای کمک به کودک خود و از بین بردن این ترس کودک خود را مشغول بازی کرده و خودتان در اطراف اش باشید تا بداند حتی زمانی که شما را نمی‌بیند هم مراقب اش هستید. سپس از اتاق خارج شده و یک دقیقه بعد بازگردید. برای آماده کردن فرزند خود برای زندگی روزمره ابتدا او را با همسرتان تنها بگذارید، سپس با اقوام و درنهایت با پرستارش. زیرا فرزندتان با افرادی که مراقب اش هستند عادت کرده و می‌تواند غیبت شما را تحمل کند. در ابتدا چند دقیقه، سپس چند ساعت از دور شده تا بتوانید بعدها چند روز یا چند هفته او را تنها بگذارید.

هر کاری که انجام می‌دهید تنها چیزی که نباید فراموش کنید این است که هرگز مخفیانه کودکتان را تنها نگذارید زیرا در این صورت کودک از غیبت ناگهانی‌تان شوکه شده و نه‌تنها از این می‌ترسد که دیگر بازنگردید بلکه اعتمادش به شما نیز سلب می‌شود. به‌جای آن بگویید، “من دارم می‌روم اما دوستت دارم”.

ترس از سروصدا، حیوانات و تاریکی

همین‌که کودک اولین قدم‌هایش را برمی‌دارد نیازش به استقلال و کنترل بر محیط اطراف اش بیشتر می‌شود. در این صورت هر چیزی که بر آن کنترل نداشته باشد او را خواهد ترساند، مانند پریدن سگ، شیرهای آب اتوماتیک و طوفان.

ترس از موجودات مختلف

برخی از کودکان حتی از موجودات ریزی مانند مورچه هم می‌ترسند. برای کمک به آن‌ها باید دنیای این موجودات را به او معرفی کنید، او را به یک موزه برده و یا با یک کتاب داستان مورچه‌ها را به او معرفی کنید. تنها چیزی که شما باید به او بدهید حس قدرت است، او باید بداند که بر این موجودات غلبه داشته و هرچقدر کنترل بیشتری بر دنیای اطراف اش داشته باشد ترسش کمتر می‌شود.

اگر می‌بینید از چیزی می‌ترسد به ترس کودکتان احترام بگذارید، حتی اگر از دید شما این ترس غیرمنطقی است. بهترین راه برای کمک به او و غلبه بر ترس‌هایش این است که به او بگویید ترس‌هایش طبیعی است و شما هم این ترس‌ها را دارید.

ترس از تاریکی و موجودات آن

کودکان معمولاً از تاریکی می‌ترسند و منتظر دیدن هیولا و موجودات عجیب در تاریکی هستند. بنابراین ممکن است نصف شب بیدار شوند یا اینکه برای خواب به اتاق والدین بیایند. از او بپرسید دقیقاً از چه چیزی می‌ترسد و به او کمک کنید تا بر ترساش غلبه کند. (در این شرایط می‌توانید به کودکتان اجازه دهید با شما بخوابد، یا اینکه چند دقیقه کنارش بخوابید تا به خواب برود.)  ترس کودکان نوپا

همچنین بهتر است فرزندتان را با شب بخیر به خواب ببرید و از گفتن داستان‌های ترسناک و ناراحت‌کننده خودداری کنید زیرا زمان خواب باید عاری از هرگونه استرس و ناراحتی باشد. به کودک خود نشان دهید که در این شرایط کنارش هستید تا تصور نکند که باید به‌تنهایی به این ترس‌ها غلبه کند.

تشخیص و شناخت ترس‌های او

از تخیل کودک خود به نفع خود او استفاده کرده و ببینید چه چیزی به ترساش کمک می‌کند. برای مثال می‌توانید هر شب پیش از خواب همه کمدها را باز کنید و اطمینان حاصل کنید هیچ هیولایی وجود ندارد، یا یکی از عروسک‌های بزرگ او را نزدیک در بگذارید، یا یک اسپری برداشته روی آن بنویسید “اسپری هیولاکش”، در این صورت به فرزندتان کمک می‌کنید که دیگر نترسد.

یادتان باشد که این ترس‌ها تا ابد نمی‌مانند. فرزندتان باید یاد بگیرد بر این ترس‌ها غلبه کند تا سرانجام به خودش اطمینان داشته باشد. اگر هر زمان که با یک ترس مواجه شوند آن را حل کنند در آینده اعتمادبه‌نفس بیشتری خواهند داشت.

ترس یا فوبیا؟

اگرچه این ترس‌ها بخشی از دوران کودکی هستند آیا می‌توانند در آینده به فوبیا تبدیل شوند؟ وجود فوبیا در دوران کودکی چندان رایج نیست، زیرا فوبیا نوعی ترس غیرمنطقی است. اگرچه بیشتر ترس‌های کودکان از دید والدین غیرمنطقی است از دید خود بچه‌ها منطقی است. شاید ما تصور کنیم که غیرممکن است از لوله وان وارد فاضلاب شویم اما تخیل یک کودک چیز دیگری می‌گوید.

ترس‌هایی که از دید بزرگ‌سالان فوبیا است (مانند ترس از تاریکی، صداهای بلند یا حتی حمام) ازنظر کودکان فوبیا نیست. می‌توانید این ترس‌ها را فوبیا بنامید، اگرچه این ترس‌ها طبیعی هستند اما مانند فوبیای بزرگ‌سالان نیستند.

اگر کودکتان فوبیای کودکی دارد می‌توانید به او کمک کنید تا با این ترس‌ها کنار بیاید. برخی از کودکان از سروصدا، جمعیت، غریبه‌ها و تاریکی می‌ترسند. اما این ترس‌ها فوبیا نیستند و به کمک هم می‌توانید آن‌ها را از بین ببرید تا در آینده به فوبیا تبدیل نشوند. به این ترس‌ها احترام بگذارید، با آن‌ها مقابله کنید و به کودک خود قوت قلب بدهید. ترس کودکان نوپا