زندگینامه ویرجینیا وولف نویسنده انگلیسی ، نویسنده این جمله تعمقبرانگیز «اگر حقیقت را در مورد خود نگویید، نمیتوانید آن را درباره دیگران بیان کنید.» روز بیستوپنجم اولین ماه میلادی چشم بر جهان گشود تا دنیای ادبیات با یکی از برجستهترین نویسندگان زن آشنا شود.
«ویرجینیا وولف» نویسندهای انگلیسی بود که اولین کمکها را به چهرههای بزرگی چون «تی.اس. الیوت» و «کاترین منسفیلد» کرد تا در عرصه ادب دیده شوند.
«آدلاین ویرجینیا وولف» بانوی رماننویس، مقالهنویس، ناشر، منتقد و طرفدار حقوق زنان بود. که آثار برجستهای چون «خانم دالووی»، «بهسوی فانوس دریایی» و «اتاقی از آن خود» را به رشته تحریر درآورد. امروز که 133 سال از زادروز او میگذرد، کتابهایش همچنان الهامبخش اهالی دنیای ادبیات و هنرهای تصویری هستند.
در این مطلب به چند نقل قول از خالق «خیزابها» و زندگینامهای از او میپردازیم:
– انسان نمیتواند با دوری و اجتناب از زندگی، به آرامش برسد.
– چرا زنان برای مردان خیلی بیشتر از مردان برای زنان جذاباند؟
– من به تمرکز و خیالپردازی احتیاج دارم. دنیاهای بههم چسبیده، گداخته و تابناک: من وقتی ندارم برای داستاننویسی تلف کنم.
– من فقط میتوانم بگویم که گذشته زیباست. زیرا انسان یک احساس را در لحظه اول درک نمیکند، آن احساس بعدها عرض اندام میکند. از اینرو احساسات ما فقط درباره گذشته کامل است، نه درباره زمان حال.
– طنز اولین رهآوردی است که در یک زبان بیگانه نابود میشود.
– بزرگان هیچگاه در قبال آنچه انجام میدهند، مسئول نیستند.
زندگینامه ویرجینیا وولف نویسنده انگلیسی
– زن در بزرگترین بخش از تاریخ گمنام بوده است.
– افسانه و داستان مثل تار عنکبوت، شاید به صورت بسیار نامحسوس، اما باز هم از چهار گوشه به زندگی چسبیده است. خیلی وقتها این پیوند به دشواری قابل درک است.
– هر راز در روان یک نویسنده، هر تجربه در زندگیاش و هر کیفیت ذهنی او، بهطور مفصل در آثارش نوشته شده است.
– گذشته هر کس همچون صفحههای کتابی که از حفظ میداند، او را دربرمیگیرد و دوستانش تنها میتوانند سرتیترها را بخوانند.
ویرجینیا وولف مادرش را در سهسالگی از دست داد. پدرش «لسلی استفن» نویسنده، کوهنورد و منتقد برجسته آثار ادبی عصر ویکتوریا بود. ویرجینیا از کتابخانه غنی پدر بهره بسیاری برد . او از جوانی دیدگاههای ادبی خود را، که متمایل به شیوههای بدیع نویسندگانی چون «جیمز جویس»، «هنری جیمز» و «مارسل پروست» بود، در مطبوعات به چاپ میرساند.
ویرجینیا پس از مرگ پدرش در 22 سالگی، بعد از آنکه توانست از زیر سلطه برادر ناتنیاش «جورج داکورت» آزاد شود، استقلال تازهای را تجربه کرد. برپایی جلسههای بحث دوستانه به همراه خواهرش «ونسا» و برادرش «توبی» و دوستان آنها تجربهای نو و روشنفکرانه برای آنها بود. استقلال مالی او در جوانی و پیش از مشهور شدن از طریق ارثیه مختصر پدرش، ارثیه برادرش «توبی» که در سال 1906 بر اثر بیماری «حصبه» درگذشت . ارثیه عمهاش «کارولاین امیلیا استفن» که در کتاب «اتاقی از آن خود» بدان اشاره کرده است، بهدست آمد.
او در سال 1912 با «لئونارد وولف» کارمند پیشین اداره دولتی سیلان و دوست قدیمی برادرش ازدواج کرد. همراه با همسرش انتشارات «هوکارث» را در سال 1917 برپا کردند. انتشاراتی که آثار نویسندگان جوان و گمنام آن هنگام از جمله «کاترین منسفیلد» و «تی. اس. الیوت» را منتشر میکرد. او یکی از بنیانگذاران بنیاد «بلومزبری» بود.
بیوگرافی ویرجینیا وولف نویسنده انگلیسی
ویرجینیا وولف نویسنده رمانهای تجربی است که سعی در تشریح واقعیتهای درونی انسان را دارد. نظرات او که از روح حساس و انتقادیاش سرچشمه گرفته، در دهه ششم قرن بیستم تحولی در نظریات جنبش زنان پدید آورد. او در نگارش از جریان سیال ذهن بهره گرفته است.
کتاب «اتاقی از آن خود» وولف در کلاسهای آیین نگارش پایههای مختلف تحصیلی دانشگاهی تدریس میشود. علاوه بر اهمیت شیوه نگارشی آن، این کتاب ویژگیهای نثر مدرنیستی را در مقالهنویسی وارد کرده و سبک جدیدی ایجاد کرده است. گذشته از این، «اتاقی از آن خود» را شکلدهنده جریان نظری فمینیستی و بهطور خاص نقد ادبی فمینیستی میدانند.
وولف طی جنگهای جهانی اول و دوم بسیاری از دوستان خود را از دست داد که باعث افسردگی شدید او شد و در نهایت در تاریخ 28 مارس 1941، پس از اتمام آخرین رمان خود بهنام «بین دو پرده نمایش»، خسته و رنجور از وقایع جنگ جهانی دوم و تحت تأثیر روحیه حساس و شکننده خود، با جیبهای پر از سنگ به رودخانه «اوز» در «رادمال» رفت و خود را غرق کرد.
نخستین زندگینامهنویس رسمی وولف خواهرزادهاش، «کوئنتین بل»، است که گذشته از ویژگیهای مثبت، چهرهای نیمهاشرافی و پریشان از او ترسیم کرده است. در دهههای 1980 و1990 پژوهشگران مختلفی درباره وولف نوشتند و به تدریج هم تصویر واقعبینانهتر و متعادلتری از این نویسنده به وجود آمد و هم به اهمیت سبک و فلسفه او در ادبیات و نیز نقد فمینیستی پرداخته شد.
رمانهای او عبارتند از: «سفر به بیرون»، «شب و روز»، «اتاق جیکوب»، «خانم دالووی»، «بهسوی فانوس دریایی» ، «اورلاندو» ، «امواج» (خیزابها)، «فلاش»، «سالها» و «بین دو پرده نمایش». از آثار غیرداستانی او هم میتوان به «اتاقی از آن خود» اشاره کرد.
زندگینامه کامل سهراب سپهری