رونالدو زیاد در عربستان دوام نخواهد آورد. همانطور که بسیاری می توانستند تصور کنند که سازگاری با چنین کشور متفاوت و با چنین فرهنگ بستهای بسیار دشوار است. موانع زبانی مانع بزرگی برای همنوایی ستاره پرتغالی با باشگاه جدیدش، النصر، که در ژانویه پس از جدایی از منچستریونایتد به آن پیوست، بوده است.
او اختلافات شدیدی با مربی شیاطین سرخ، اریک تن هاخ داشت که باعث شد در بازار زمستانی چمدان هایش را ببندد. اولویت او ماندن در اروپا بود، کاری که به دلیل کمبود پیشنهادات نتوانست انجام دهد. بنابراین او چاره ای نداشت جز اینکه به قاره آسیا برود و پیشنهادی را که محمد بن سلمان روی میز گذاشته بود بپذیرد که رد آن بسیار سخت بود.
زیرا او را با دستمزد ۲۰۰ میلیون یورو در سال به پردرآمدترین فوتبالیست روی زمین و تاریخ تبدیل کرد. با این حال، پول همه چیز برای CR۷ نیست. اویی که فقط چند ماه زمان نیاز داشت تا تصمیم بگیرد که دوباره فضا را تغییر دهد و همانطور که بسیاری از رسانه ها اشاره می کنند، قصد او بازگشت به پایتخت اسپانیا است، جایی که ۹ سال در آنجا بود و با همسر فعلی خود، جورجینا رودریگز ملاقات کرد.
آنجا بود که او خودش را راحتتر و خوشحالتر میدید، و به شدت دلتنگ روزهایش در مادرید است. از زمانی که او این شهر را ترک کرد، شروع به پشیمانی کرد و از این ناامید بود که بتواند دوباره در این شهر زندگی کند. موضوعی که باعث شد به فلورنتینو پرز پیشنهاد برگشت بدهد و تمام تلاش خود را کرد تا حضور دوباره در رئال مادرید را تجربه کند، درخواستی که توسط رئیس باشگاه و کارلو آنچلوتی رد شد. او همچنین شانس خود را با انریکه سرزو و دیگو سیمئونه نیز امتحان کرد.
او در آستانه امضای قرارداد با اتلتیکو مادرید بود، اگرچه در نهایت هواداران در مقابل آن قرار گرفتند و هیئت مدیره روژیبلانکا را مجبور کردند که از خرید کریستیانو دست بکشد تا او مجبور شود در منچستر بماند.
اگر فوق ستاره سابق رئال و یووه، سرانجام از النصر جدا شود و به اسپانیا بازگردد، فلورنتینو پرز به او تضمین داده که در سانتیاگو برنابئو حضور خواهد داشت اما بدیهی است که او این پیشنهاد را برای بازی به او نداده، زیرا معتقد است که بازگشت رونالدو به مادرید به عنوان بازیکن، پروژه ای است که باید آن را بسته تلقی کرد. پرز به رونالدو پیشنهاد می دهد تا به عنوان سفیر رئال مادرید یا حتی بخشی از چارت سازمان ورزشی مشغول به کار باشد. این موضوعی است که الناسیونال در سرمقاله خود به آن اشاره کرده است.